Historie

De geschiedenis van het pand waarin Vivere Verzorgd Wonen gevestigd is, begon met het idealistische echtpaar Drost-IJserman uit de 19e eeuw. Alles wijst erop dat deze familie in het Moordrecht van de vorige eeuw zeer vermogend en invloedrijk was: uitgestrekte landerijen, een statig huis en een fraaie grafkelder. Dankzij een bijzonder testament is de familie Drost-IJserman 144 jaar na dato nog altijd nadrukkelijk in Moordrecht aanwezig.

DROST-IJSERMAN

Johannes Drost en Maria IJserman lieten in 1869 bij notaris Snel in Breukelen een testament opmaken, dat de nodige uitwerking in Moordrecht zou hebben. De familie Drost-IJserman was zeer vermogend. Maria IJserman stamde van een geslacht van grootgrondbezitters, terwijl Johannes Drost behalve eigenaar van de steenfabriek IJsselvrucht in Moordrecht ook een politiek leven kende als lid van de Provinciale Staten. Het echtpaar bleef kinderloos, wat misschien wel de achterliggende reden was om het dorp in hun testament ruimhartig te bedelen. 

WEESHUIS

Nog voor mevrouw Drost-IJserman in 1876 overleed, was het hele dorp al op de hoogte van het testament. Op een perceel aan de Schielandse Zeedijk werd uit een deel van de erfenis namelijk een statig en groot huis gebouwd. Dit huis moest onderdak en verzorging bieden aan alle wezen uit Moordrecht, ongeacht welk geloof zij hadden. Met de bouw van dit weeshuis, werd de wens van het echtpaar Drost-IJserman werkelijkheid. Een weesvader en -moeder hebben hier tot eind 1930 voor Moordrechtse weeskinderen gezorgd. Het ging niet om grote aantallen: soms waren het er twee, dan drie of vier.

STICHTING

Een bedrag van 20.000 gulden moest het weeshuis tot in lengte van dagen garanderen. Daarbij kwam ook nog eens de opbrengst van een slordige 120 hectare grond, met daarop vier te verpachten boerderijen. In het testament werd ook vastgesteld dat het beheer van het weeshuis, de goederen en de financiën in handen moest zijn van een op te richten stichting: Drost-IJserman. De Stichting heeft lange tijd met de scepter gezwaaid in het weeshuis. In 1938 kwam het huis leeg te staan, totdat het Rotterdams Burgerweeshuis er na de bombardementen van 1940 onderdak vond. 

BESCHEIDEN

Maria Drost-IJserman moet een vrouw met visie zijn geweest, want de constructie die zij destijds had bedacht, heeft de tand des tijds in volle glorie doorstaan. De familie was vermogend, maar ook bescheiden. Zo heeft Maria niet eens haar eigen naam op het weeshuis heeft laten zetten. Het echtpaar woonde op de dijk, in het huis direct naast het praalgraf van de familie IJserman. Drie Chinese treurwilgen omlijsten met hun grillige takken op stemmige wijze de grafkelder.

RUSTHUIS

Nadat de Rotterdamse weeskinderen vertrokken waren, werd het pand omgebouwd tot rusthuis. De kamertjes waren erg klein en de bewoners moesten de sanitaire voorzieningen delen. Het pand werd in 1975 dan ook afgekeurd. Het werd verkocht, omdat het toenmalige bestuur geld nodig had voor de bouw van ‘Moerdregt’. 

GEMEENTEHUIS

De gemeente Moordrecht kocht het pand en heeft het tot 2010 in gebruik gehad als gemeentehuis. In het begin was het pand te groot daarom woonden in die tijd acht politiemannen op de zolder. Door de gemeentelijke fusie van Moordrecht, Zevenhuizen-Moerkapelle en Nieuwerkerk aan den IJssel kwam het pand opnieuw leeg te staan. Aanvankelijk had de gemeente het plan er een dorpshuis van te maken, maar om financiële redenen liep dit plan op de klippen. De Stichting Drost-IJserman wilde het pand graag in originele staat behouden en besloot het na 37 jaar terug te kopen. De cirkel was weer rond. 

VIVERE VERZORGD WONEN

Met Vivere Verzorgd Wonen worden zorg en wonen opnieuw de belangrijkste functies van het gebouw. Ook blijft de gemeenschap van Moordrecht bij het pand betrokken: De Historische Vereniging krijgt een plek in het pand en de trouwlocatie in de voormalige raadszaal is in ere hersteld.